.
Geopolitieke appeltjes
Bron: afromagazine.nl
Frankrijk heeft veel appeltjes te schillen met Rusland. Geopolitieke appeltjes: Mali, Niger, Burkina Faso.
"Om Oekraïne te laten winnen, kunnen we het sturen van soldaten in Oekraïne niet uitsluiten." Woorden van de Franse president Emmanuel Macron. Wat betekent dit voor de gewone man en vrouw op straat? Dit betekent dat, zodra de Franse troepen of troepen uit welke NAVO-Landen dan ook, in Oekraïne aan de zijde van de Oekraïners vechten tegen de Russen, zij officieel strijdende partijen in het conflict worden.
De meeste NAVO-landen, van Nederland tot aan Amerika, hebben zich gedistantieerd van de gevaarlijke uitspraken van Macron, die ons steeds dichter bij de derde wereldoorlog brengen. Maar waarom doet de Franse president dit eigenlijk? Omdat hij zo veel van Oekraïners houdt? Of misschien omdat hij zo veel van Europa houdt en Europa wil behoeden van de Russische invasie?
Frankrijk heeft veel appeltjes te schillen met Rusland. Geopolitieke appeltjes. En die appeltjes liggen niet in Europa noch in Oekraïne. Nee, die appeltjes liggen in Afrika. West-Afrika, daar in de Sahel. En die appeltjes hebben namen; Mali, Niger, Burkina Faso. Daar speelt de oorlog tussen zich Macron en Putin af.
Die drie landen waren tot voor kort de geopolitieke speeltuin van Frankrijk. Parijs kon beslissen welke kleur de democratie daar moest hebben. Die moest in ieder geval de tricolore kleuren hebben. Niet de lokale kleur. Frankrijk gebruikte de Sahel-landen als een oefenterrein voor zijn tanks en militairen. Dit vertelde ex-diplomaat Laurent Bigot in een gesprek bij mijn YouTube Kanaal MUAMBI INTERNATIONAL NETWORK. Bigot werkte op het Franse ministerie van Buitenlandse zaken onder minister Laurent Fabius en had Sahel in zijn dossier. Bigot rebelleerde zich tegen het Franse beleid. Fabius zag geen andere oplossing dan Bigot te ontslaan. Wat moet je met een rebel op het departement?
Parijs controleerde de nationale munt en de economie van die landen. Parijs bepaalde welke president aan het stuur moest komen. Parijs bepaalde alles. Op maandag 13 januari 2020 nodigde Macron Afrikaanse presidenten in Pau, Zuid-Frankrijk, uit. Noem dat de G-5 Sahel-Top. In feite ging Macron de Afrikaanse Presidenten een draai om de oren geven: "Jullie moeten tegen jullie publieke opinie vertellen dat Frankrijk goed bezig is in jullie landen. Dat ze niet vijandig moeten zijn naar Frankrijk". Macron sprak tot hen zoals een vader tegen zijn stoute kinderen.
Tot Putin om de hoek kwam kijken. Coups vonden plaats, militairen grepen de macht, kickten de Franse en Europese troepen (waaronder ook Nederlandse die er niet beter op vonden om aldaar sinterklaas met blackfacing-ritueel te doen) uit de drie landen. Russische militairen begeleidden lokale militairen om terroristen te bestrijden. Sindsdien, lijkt de strijd tegen het terrorisme concreter en effectiever dan de 10 jaar dat Frankrijk daar met haar troepen zat, in combinatie met de MINUSMA (VN in Mali).
Dit is de reden van de woede van de Franse president Macron. In feite speelt de oorlog zich niet in Oekraïne af, maar in Afrika. Want wie Afrika controleert, zal de wereld controleren.
"Om Oekraïne te laten winnen, kunnen we het sturen van soldaten in Oekraïne niet uitsluiten." Woorden van de Franse president Emmanuel Macron. Wat betekent dit voor de gewone man en vrouw op straat? Dit betekent dat, zodra de Franse troepen of troepen uit welke NAVO-Landen dan ook, in Oekraïne aan de zijde van de Oekraïners vechten tegen de Russen, zij officieel strijdende partijen in het conflict worden.
De meeste NAVO-landen, van Nederland tot aan Amerika, hebben zich gedistantieerd van de gevaarlijke uitspraken van Macron, die ons steeds dichter bij de derde wereldoorlog brengen. Maar waarom doet de Franse president dit eigenlijk? Omdat hij zo veel van Oekraïners houdt? Of misschien omdat hij zo veel van Europa houdt en Europa wil behoeden van de Russische invasie?
Frankrijk heeft veel appeltjes te schillen met Rusland. Geopolitieke appeltjes. En die appeltjes liggen niet in Europa noch in Oekraïne. Nee, die appeltjes liggen in Afrika. West-Afrika, daar in de Sahel. En die appeltjes hebben namen; Mali, Niger, Burkina Faso. Daar speelt de oorlog tussen zich Macron en Putin af.
Die drie landen waren tot voor kort de geopolitieke speeltuin van Frankrijk. Parijs kon beslissen welke kleur de democratie daar moest hebben. Die moest in ieder geval de tricolore kleuren hebben. Niet de lokale kleur. Frankrijk gebruikte de Sahel-landen als een oefenterrein voor zijn tanks en militairen. Dit vertelde ex-diplomaat Laurent Bigot in een gesprek bij mijn YouTube Kanaal MUAMBI INTERNATIONAL NETWORK. Bigot werkte op het Franse ministerie van Buitenlandse zaken onder minister Laurent Fabius en had Sahel in zijn dossier. Bigot rebelleerde zich tegen het Franse beleid. Fabius zag geen andere oplossing dan Bigot te ontslaan. Wat moet je met een rebel op het departement?
Parijs controleerde de nationale munt en de economie van die landen. Parijs bepaalde welke president aan het stuur moest komen. Parijs bepaalde alles. Op maandag 13 januari 2020 nodigde Macron Afrikaanse presidenten in Pau, Zuid-Frankrijk, uit. Noem dat de G-5 Sahel-Top. In feite ging Macron de Afrikaanse Presidenten een draai om de oren geven: "Jullie moeten tegen jullie publieke opinie vertellen dat Frankrijk goed bezig is in jullie landen. Dat ze niet vijandig moeten zijn naar Frankrijk". Macron sprak tot hen zoals een vader tegen zijn stoute kinderen.
Tot Putin om de hoek kwam kijken. Coups vonden plaats, militairen grepen de macht, kickten de Franse en Europese troepen (waaronder ook Nederlandse die er niet beter op vonden om aldaar sinterklaas met blackfacing-ritueel te doen) uit de drie landen. Russische militairen begeleidden lokale militairen om terroristen te bestrijden. Sindsdien, lijkt de strijd tegen het terrorisme concreter en effectiever dan de 10 jaar dat Frankrijk daar met haar troepen zat, in combinatie met de MINUSMA (VN in Mali).
Dit is de reden van de woede van de Franse president Macron. In feite speelt de oorlog zich niet in Oekraïne af, maar in Afrika. Want wie Afrika controleert, zal de wereld controleren.
Klik hier voor het volledige artikel.
Terug