Een significant deel van de makelaars en particulieren actief op de Leuvense huurmarkt discrimineert etnische minderheden, rolstoelgebruikers en blinden met een assistentiehond. Zo heeft een man met een Marokkaanse naam 35 procent minder kans om uitgenodigd te worden voor een plaatsbezoek aan een te huur staande woning dan iemand met een Belgische naam. Voor Nepalezen is dat 24 procent, Congolezen 19 procent en kandidaat-huurders met een gemengde naam (enkel Vlaamse voornaam) 15 procent. Bij blinde personen met een assistentiehond loopt dat percentage op tot 33 en bij rolstoelgebruikers zelfs tot 50 ondanks het feit dat ze op eigen kosten aanpassingen willen laten uitvoeren aan de woning.

Dat blijkt uit een onderzoek dat de stad Leuven liet uitvoeren door onderzoekers van de Vrije Universiteit Brussel, de KU Leuven en Universiteit Antwerpen. De onderzoekers voerden de afgelopen maanden 1.973 correspondentietesten uit bij zowel vastgoedmakelaars als particuliere verhuurders. Ze stuurden via de website Immoweb dezelfde dag namens twee gelijkaardige mannen de vraag om de te huur staande woning te mogen bezoeken. In het ene geval gebeurde dit door een man met een Belgische naam, in het tweede geval door iemand met een Marokkaanse, Nepalese, Congolese of een gemengde naam. Hetzelfde gebeurde namens een al dan niet blinde man met of zonder een assistentiehond of namens een rolstoelgebruiker.

Volgens professor Pieter-Paul Verhaeghe (VUB), die de onderzoeksresultaten donderdagmorgen voorstelde, wijzen de resultaten op een structurele discriminatie op de Leuvense huurmarkt van etnische minderheden, rolstoelgebruikers en blinden met een assistentiehond. Blinden zonder assistentiehond kregen overigens evenveel uitnodigingen voor een plaatsbezoek in de bus dan niet-blinden. Het probleem heeft dus met de aanwezigheid van de hond te maken. De discriminatiegraad bij particuliere verhuurders is iets hoger dan bij vastgoedmakelaars maar het verschil is niet significant. In vergelijking met andere steden zoals Antwerpen en Mechelen waar een gelijkaardig onderzoek plaatsvond, wordt er in Leuven minder gediscrimineerd door particulieren, maar meer door makelaars. De discriminatie van rolstoelgebruikers dient overigens wat genuanceerd te worden. De gewenste aanpassingen aan de woning in een aantal gevallen is niet mogelijk.

Volgens de Leuvense schepenen Lies Corneillie en Lalynn Wadera, respectievelijk bevoegd voor wonen en diversiteit, zijn de resultaten zeer confronterend. "Discriminatie is een onrecht en heeft geen plaats in onze stad". Om het probleem aan te pakken wil de stad de komende maanden hierover in gesprek gaan met huurders, verhuurders, partnerorganisaties, adviesraden ...

Op basis daarvan wil men tegen het najaar een actieplan uitwerken tegen elke vorm van discriminatie op de huurmarkt. Hierbij zal in eerste instantie ingezet worden op sensibilisering, kennis, gedragsverandering en engagement. Zo worden bijvoorbeeld kandidaat-huurders geïnformeerd over hun rechten en makelaars tools aangereikt om in te gaan tegen discriminerende vragen van verhuurders.

Dit najaar wordt ook een meldpunt voor discriminatie op de huurmarkt in het leven geroepen dat klachten zal overmaken aan Unia. Als uit een nieuwe meting blijkt dat deze aanpak onvoldoende is, zal Leuven mogelijk ook juridische praktijktesten organiseren om bewijzen te verzamelen tegen discriminerende verhuurders en rechtsprocedures opstarten.