NL
.
Hoe bescherm ik mijn zwarte kind op 5 december?
Bron: oneworld.nl
Hoe bescherm ik mijn zwarte kind op 5 december?
5 december is een belangrijk thema binnen ons multiculturele gezin, dat bestaat uit een vader, moeder, kind en een middelgrote hond. We wonen in een kleine, redelijk multiculturele gemeente in de provincie Groningen. Tegenover enige aardbevingsschade staat een oud huis op een groot perceel met een appelboom, genoeg plek voor een moestuin, een halve kinderboerderij én tuinfeesten waarop de hele familie ook buiten coronatijd al anderhalve meter afstand kon houden.

Maar rijd ik vanaf deze plek 15 minuten het noorden, oosten of zuiden in, dan neemt die multiculturaliteit af, en het aanbod racistische stereotypen gedurende december toe. Op Facebook en Marktplaats kan ik bijvoorbeeld in een handomdraai de échte zwarte Piet inhuren, zodat het bij mij thuis 'nog écht ouderwets gezellig kan worden'. En een aanzienlijk deel van de mensen in mijn omgeving denkt dat het N-woord prima binnen het dagelijkse vocabulaire past.

    "

    Dat de sinterklaasintocht dit jaar niet doorging in onze gemeente, voelde als een opluchting
    Tweet dit

Met mijn zwarte dochter - het liefdevolle product van onze multiculturele samenleving - heb ik in deze contreien in december dus niets te zoeken. En dat doe ik dan ook niet. Maar of het genoeg is om haar te behoeden van het zien van de racistische karikatuur van haar voorouders?
Vluchten voor de intocht

Dat de sinterklaasintocht over het water dit jaar niet doorging in onze gemeente, voelde als een opluchting. We wonen namelijk aan het water en tot vorig jaar voer de boot vol dansende, zwart geschminkte witte mensen met afropruiken letterlijk voor onze voordeur langs. Omdat wij ons uiterste best doen onze dochter niet met dit racistische beeld van haar voorouders te confronteren totdat deze volledig verdwijnt, vluchtten wij de drie jaren dat wij hier wonen tijdens de intocht van huis.
Sinterklaas arriving in Amsterdam    
Zoveel betaal jij mee aan zwarte Piet

Gemeentes kunnen met hun subsidies zorgen voor een racismevrij Sinterklaasfeest.

Mijn man en ik hebben op deze A-locatie wel eens een kritisch spandoek overwogen. Maar met een jonge, schoolgaande dochter en zwarte Piet als mascotte van extreemrechtse groeperingen, hebben we daar toch maar van afgezien. Ik houd het bij het aanschrijven van instanties. Zo nam ik de twee voorgaande jaren contact op met zowel de burgemeester als de winkeliersvereniging om mijn zorgen te uiten over de karikaturale figuur zwarte Piet.

Ik was waarschijnlijk niet de enige, want in het plaatselijke winkelcentrum is de versiering een jaar na die eerste mailwisseling (waarin de gemeente weliswaar begripvol was, maar geen stelling durfde nemen) aangepast en verdween zwarte Piet uit de etalages. En het college van burgemeester en wethouders bekende dit jaar eindelijk kleur en gaf aan dat, indien er bij openbare intochten zwarte pieten aanwezig zijn, de collegeleden niet beschikbaar zijn om de Sint welkom te heten.
Racisme is welkom, mijn kind niet

Ook buiten de decembermaanden beïnvloeden de racistische onderdelen van het Sinterklaasfeest onze keuzes. Zo overwogen we maar liefst vier basisscholen voor ons net 4-jarige kind: twee openbare en twee christelijke. Uiteindelijk gingen we voor de openbare school, waar zwarte piet geen plek meer heeft.

De aanpak van deze school zei ons als ouders iets over de mate waarin zij een fijne en veilige plek wil zijn voor álle kinderen, omdat de school midden in de Nederlandse samenleving anno 2020 staat. Deze week kwam onze dochter nog met een zelf geknutselde regenboogpiet thuis, en teksten als 'ook al ben ik zwart als roet, ik meen het tóch goed' leert ze op school niet.

    "

    De deur staat in de praktijk dus niet voor alle kinderen open, wél voor racisme
    Tweet dit

Hadden we voor een van de andere scholen gekozen, dan zouden we onze dochter - net zoals we dat tijdens haar peuterspeelzaaltijd deden - op de dag van het sinterklaasbezoek thuis moeten houden. De twee christelijke basisscholen accepteerden deze 'tussenoplossing' overigens volledig, maar voor ons was het onacceptabel. Dat zwarte piet binnen het christelijk onderwijs nog gewoon een plek mag hebben, vind ik ergens wel grappig: de deur staat in de praktijk dus níet voor alle kind'ren open, wél voor racisme. En heb uw naasten lief als uzelf leest blijkbaar vooral lekker weg.
Flinterdunne bubbel

Tijdens de televisie-uitzending van de nationale intocht liep ik met onze dochter in het bos. Sinds ze een paar weken naar school gaat, heeft ze al genoeg prikkels te verwerken en op deze leeftijd kunnen we het aanbod aan sinterklaasprikkels nog reguleren. We hebben tikkertje gespeeld, in een boom geklommen, we hadden een fijne ochtend. 's Avonds mocht ze een schoen zetten.

Dat was het enige moment dat de uitzending (buiten haar weten om) het huis binnen sloop: van mijn moeder hoorde ik dat kinderen in de uitzending werden opgeroepen hun schoen te zetten, en ik wilde niet dat mijn dochter de volgende dag de enige zou zijn 'bij wie Sinterklaas niet langs is gekomen'.
"

Het magische van Sinterklaas biedt een onschuldige bubbel
Tweet dit

Ze sprong een gat in de lucht toen ze een memoryspel uit haar pantoffel haalde. Ik begrijp wel waarom ouders aan de betovering vasthouden; als ouder vind je het geweldig om je kind zo verrast en verrukt te zien. Haar memoryspel bracht herinneringen terug aan mijn eigen jeugd, ik was ook weer even kind. Het magische van Sinterklaas biedt een onschuldige bubbel waarin we onze kinderen graag grootbrengen.

Want zelf heb ik, als witte Nederlander, prachtige herinneringen aan de sinterklaasviering. Het samenzijn met familie, de magie van geklop op de deur en een zak vol cadeautjes vinden, warme chocolademelk drinken en pepernoten eten tot je buikpijn krijgt. Elementen die zonder een zwarte piet en zelfs zonder een Sinterklaas nog altijd overeind kunnen blijven. Natuurlijk is het jammer dat de muren van die bubbel zo flinterdun blijken te zijn, maar dat is niet de schuld van de mensen die de bubbel doorprikken.
Kinderdag?

Zaterdag vieren we als gezin met mijn ouders Sinterklaas. Althans, dat gaan we proberen. Er hoeft in elk geval niet op de deur te worden geklopt, want mijn dochter heeft van de week een van de geheime schuilplaatsen van de cadeaus gevonden en toen heb ik opgebiecht dat Sinterklaas al zo oud is, dat hij ons heeft gevraagd om met zijn geld cadeautjes voor elkaar te halen. Toen ze zag dat ik namens Sinterklaas een eenhoorn voor haar had gekocht, riep ze: 'Wauw, goed gedaan mama!' En dat vond ik, met het oog op mijn snelle reactie terwijl ik het zweet van mijn voorhoofd depte, eigenlijk ook wel.

Hoe we de komende jaren 5 december vorm gaan geven, weet ik nog niet. Met de bittere bijsmaak die ik maar moeilijk van mij af kan schudden, bestaat de kans dat we er de komende jaren langzaamaan van afstappen.

    "

    Waarom geen 'kinderdag' zoals in Suriname op 5 december gevierd wordt?
    Tweet dit

In plaats daarvan zouden we kunnen gaan voor 'kinderdag' zoals dat ook in Suriname op 5 december gevierd wordt. Een jaarlijks moment waarop kinderen extra in de watten worden gelegd en je leuke dingen onderneemt. Naast dat we onze dochter dan een mooi cadeau geven waarvoor een fantasiefiguur niet met de eer strijkt, zouden we eveneens met haar kunnen nadenken over hoe we een aantal andere kinderen óók een leuke dag kunnen bezorgen. Een beetje minder commercie dus, en een beetje meer naastenliefde.

Als Pakjesavond achter de rug is, hebben we 364 dagen de tijd om als gezin uit te vinden hoe we 5 december 2021 zullen invullen. Ik kijk er nu al naar uit.
Arrival of Sinterklaas 5 XXL    
Waarom we met 'grijze Piet' nog verder van huis zijn

'Voor de meeste comités is grijze Piet de enige en laatste aanpassing die ze zullen doen.'
shutterstock_1531530992    
Mama als Zwarte Piet-censuurmachine

Emma Meelker probeert haar kinderen Zwarte-Piet-loos op te voeden, maar dat blijkt lastig.
Terug