NL
.
In racistisch anti-migrantenklimaat gecreëerd door Theo Francken werd de 2-jarige Mawda vermoord door politiekogel: openbaar aanklaagster eist (slechts) 1 jaar met uitstel voor agent, (absurde) 10 jaar en 7 jaar voor slachtoffers
In racistisch anti-migrantenklimaat gecreëerd door Theo Francken werd de 2-jarige Mawda vermoord door politiekogel: openbaar aanklaagster eist (slechts) 1 jaar met uitstel voor agent, (absurde) 10 jaar en 7 jaar voor slachtoffers
Bij de aanvang van de tweede procesdag mochten de ouders van Mawda, het kleine meisje dat twee jaar geleden doodgeschoten werd door een politieagent, het woord nemen. Hun getuigenis liet een diepe indruk na. Beiden herhaalden nog eens dat Mawda zich in de armen van de moeder bevond en niet zoals de twee experten beweren vooraan bij de chauffeur. Vader Ali Shamdin zei dat hij die bewuste nacht blijft herbeleven. "Ik herinner me nog precies hoe alles verliep." Hij getuigde hoe hij met eigen oog zag hoe de agent zijn wapen trok en dat hij geen moment aarzelde voor hij het fatale schot loste. Toen Mawda in de ambulance vertrok werden haar ouders hardhandig tegengehouden. "Wij vlogen zonder enig nieuws in de cel. Twee gruwelijke dagen en nachten. Dat was onmenselijk."

Ook moeder Amer Phrast ging dieper in op de onmenselijke behandeling. Ze vertelde hoe een agent haar bij de haren trok om te vermijden dat ze in de ambulance zou stappen om Mawda te vergezellen naar het ziekenhuis. "Hoe onmenselijk kan je zijn? Zelfs als je een terroriste ben gaat men niet zo om met jou." Ze richtte zich ook nadrukkelijk tot de agent die haar dochter doodschoot. "Jij hebt het over je gevoelens als vader. Weet je dan niet dat ik ook gevoelens heb als moeder? Die avond had Mawda honger. Ik had melk bereid voor haar. Ik bewaar het flesje al twee jaar. Deze doek die je ziet, die droeg ze altijd bij zich. Ik kan haar nog steeds ruiken door die doek. Dit zijn de laatste haartjes die ze achterliet. Ze zitten onder het bloed."

Volgens haar is het onmogelijk dat de agent niet wist dat er kinderen aan boord waren. "Maar zelfs als hij beweert dat hij dat niet wist, er was toch de chauffeur? Zijn leven is toch ook waardevol? We zijn toch een wereld waarin we niet op die manier met mensen omgaan?"
'Geen complot'

Na de getuigenis van de ouders was het de beurt aan het parket dat probeerde te schetsen wat er die nacht gebeurde. Op een bepaald moment wordt via de radio de vraag gesteld wie er geschoten heeft. Omdat de agent die het schot loste hierop niet antwoordde, meende de politie dat het schot van binnenin de wagen kwam. Een direct gevolg hiervan was de harde aanpak van de politie bij het arresteren van de migranten waarvan verkeerdelijk gedacht werd dat ze gewapend waren, aldus de advocaat-generaal.

Hoewel de politie er, volgens de advocaat-generaal, blijkbaar vanuit ging dat de migranten gewapend waren, is het onduidelijk waarom er gekozen werd om hen 40 minuten lang op hun knieën te laten zitten op een snelwegparking nadat ze gefouilleerd waren. Er waren duidelijk geen wapens aanwezig, toch kiest de politie ervoor om hen brutaal te blijven behandelen en geen psychologische hulp te bieden aan de ouders en de andere inzittenden. De vaststelling dat er geen wapens aanwezig waren bij de migranten doet verbazend genoeg geen belletje rinkelen bij de agenten.

De advocaat-generaal van het parket stelt dat het onacceptabel is dat er geen communicatie was tussen de verschillende politiewagens en dat er gezwegen werd om de politie te beschermen. Maar tegelijk wordt door het openbaar ministerie benadrukt dat niet kan beweerd worden dat justitie en politie onder één hoedje speelden om de waarheid te verdoezelen.
Verantwoordelijkheid ligt bij agent

De dodelijke kogel is volgens de advocaat-generaal ongewild afgevuurd en werd veroorzaakt door onvoorzichtigheid. Wel benadrukt ze dat de agent in zijn actie de mogelijkheid van een overlijden volledig heeft geaccepteerd vanaf het moment dat hij zijn wapen richtte op de camionnette. Ook wanneer zijn schot niet afgeweken zou zijn, heeft hij de mogelijkheid van een overlijden volledig ingecalculeerd omdat hij de chauffeur hierdoor in gevaar bracht.

De advocaat-generaal concludeert dat elke normale politieagent weet dat hij in deze situatie zijn wapen niet zou mogen gebruiken omdat dit een praktijk is die absoluut niet aanvaardbaar is. Het is daarom ondenkbaar dat hij hier nooit bij stilstond of de instructies daaromtrent vergeten was, zoals hij zelf eerder verklaarde. De agent gedraagt zich apathisch ten opzichte van zijn eigen actie en blijft de verantwoordelijkheid elders zoeken. Toch is het zijn verantwoordelijkheid als politieagent om zijn wapen correct te hanteren.

Als het kind meteen naar het ziekenhuis werd gebracht met de informatie dat er geschoten werd, konden daar betere zorgen toegediend worden. De desinformatie ligt mee aan de oorzaak van Mawda's dood. Het risico dat de situatie inhield en de verschrikkelijke gevolgen ervan hadden vermeden kunnen worden.

De agent moet daarom geconfronteerd worden met de dramatische en onacceptabele gevolgen van zijn actie. De advocaat-generaal stelt daarom als mogelijke straf een gevangenisstraf van één jaar met uitstel voor.

De advocaat-generaal richtte zich tenslotte tot de burgerlijke partij. Zij veroordeelt de politieverslagen die de actie omschreven als 'schitterend en goed geleid'. Ook benadrukt ze dat de procureur-generaal en zijzelf tegemoet willen komen aan de verschillende kritieken die geuit werden ten opzichte van de dehumaniserende manier waarop de politie en de andere instanties migranten behandelden. Hiermee wil de advocaat-generaal vermijden dat een dergelijk voorval nog zou kunnen plaatsvinden in de toekomst.
Terug