NL
.
Perez Jong Loy (1954-2019) streed met een glimlach op het gezicht
Perez Jong Loy (1954-2019) streed met een glimlach op het gezicht
Jong Loy kwam op dertienjarige leeftijd van Suriname naar Amsterdam. In de Bijlmer was hij in de jaren zeventig een van de organisatoren van het eerste Kwakoe Festival, toen nog een zomervoetbaltoernooi voor de kinderen uit de flats. Hij doorliep de sociale academie, in die jaren nog een opleiding tot professioneel dwarsligger - een kwaliteit waar hij zijn verdere leven zijn voordeel mee zou doen.
'Oompje'

In de jaren na zijn overkomst maakte Jong Loy ook kennis met racisme en discriminatie. Die ervaringen werden de aanjager van een langdurige loopbaan als activist. "Perez was een van de meest bevlogen mensen in de strijd tegen racisme," zegt Dionne Abdoelhafiezkhan van IZI Solutions, het bureau dat zich inzet tegen sociale en raciale ongelijkheid. "Hij was mijn oompje, mijn steunpilaar."

Het koloniaal verleden werd een geschikte voedingsbodem voor het activisme. Jong Loy was vanaf 2010 de drijvende kracht achter de jaarlijkse herdenking bij het graf van de zwarte bediende Elieser op de Joodse begraafplaats in Ouderkerk. In wetenschappelijke kring bestond discussie over zijn precieze status, maar Elieser kreeg vierhonderd jaar na zijn uitvaart een straat en een standbeeld.

Een ander project uit de koker van Jong Loy: de zwarte button met het jaartal 1873. Een herinnering aan het wrange feit dat in de koloniën de slavernij weliswaar werd in 1863 werd afgeschaft, maar dat de tot slaaf gemaakten nog tien jaar op de plantages moesten blijven werken om de schade van de maatregel te beperken voor de eigenaren. De button heeft een plek gekregen in het Amsterdam Museum.

Op bijeenkomsten was Apakanaike geliefd en gevreesd. Het eerste vanwege zijn argumenten die altijd hout sneden, het tweede vanwege de lengte van zijn betoog. In de persoonlijke omgang was Jong Loy vooral ontzettend aardig en geestig, zegt historica Patty Gomes. "Hij was ook heel belezen. Ik vond soms dat hij niet serieus genoeg werd genomen. Het waren vaak anderen die met de eer gingen strijken."
Roetveegpiet

In 2013 was Jong Loy een van de Amsterdammers die formeel bezwaar maakten tegen de afgifte van de vergunning voor de intocht van Sint Nicolaas en Zwarte Piet. Het bezwaar leidde tot een rechtszaak die eerst gewonnen werd en daarna in hoger beroep verloren, maar ook de aanzet gaf tot overleg met burgemeester Eberhard van der Laan, en zo de weg vrij maakte voor de komst van de roetveegpiet.

Vorige maand reisde Jong Loy voor het eerst naar Ghana, onder meer om het beruchte slavenfort Elmina te bezoeken. Hij kreeg last van de luchtwegen en moest naar het ziekenhuis. Terug in Nederland bleek hij in het hospitaal besmet met een gevaarlijke bacterie. De behandeling in Nederland leek aanvankelijk aan te slaan, maar begin vorige week werd duidelijk dat de bacterie de aanval met antibiotica had overleefd.

Jong Loy wordt zaterdag in besloten kring gecremeerd. Hij laat vier kinderen achter, en een stad die hij, strijdbaar en vriendelijk, beter heeft gemaakt.
Terug