NL
.
Weet je nog die keer toen een idioot zei dat ' ''vreemdelingen'' in de watten worden gelegd'
Bron: nu.nl
Weet je nog die keer toen een idioot zei dat ' ''vreemdelingen'' in de watten worden gelegd'
Nadesha Bukuru (37): "Ik was vijf maanden zwanger en drie jaar in Nederland toen ik een brief kreeg van de IND: mijn verblijfsvergunning werd ingetrokken en ik moest terug naar Burundi. Het zou daar weer veilig zijn. Ik begreep er niets van, want ik wist dat de situatie nog steeds gevaarlijk was. Ik had mijn broer en vader verloren tijdens de burgeroorlog, mijn moeder en andere familieleden waren gevlucht naar buurlanden. Waar moest ik dan naartoe?

Wachten in onzekerheid
Ik ging in beroep en die procedure duurde tien jaar. Gedurende die tijd mocht ik niet werken, ik moest stoppen met mijn zorgopleiding en had geen inkomen. Mijn zoontje Mhando en ik overleefden dankzij hulp van onze buren, van de kerk, van VluchtelingenWerk en de voedselbank.

Mhando groeide op terwijl hij wist in wat voor situatie we zaten. Hij kon niet goed leren omdat hij altijd zat te piekeren. Hij zei: 'Mama, waarom mag ik niet in Nederland blijven, ik ben hier toch geboren?' Altijd als hij nieuwe mensen ontmoette, vroeg hij: 'Mag u in Nederland blijven?'

Begin dit jaar kreeg ik te horen dat we misschien in aanmerking kwamen voor het Kinderpardon. Ik durfde er niet op te hopen, maar afgelopen lente kreeg ik een mail van mijn advocaat: we mogen in Nederland blijven. Het is zulk goed nieuws, maar echt blij zijn kan ik nog niet. Ik heb gewoon geen energie meer na al die jaren van angst en onzekerheid. Ik moet eerst tot rust komen, maar Mhando is wel heel blij. Het gaat nu ook goed met hem op school."
Terug