NL
.
Caribisch Nederland kende de ware aard van minister Blok al
Caribisch Nederland kende de ware aard van minister Blok al
Ik bekeek woensdag een filmpje waarin iemand beweerde dat je verschillende volkeren het beste gescheiden kunt houden. Diegene presenteerde zichzelf niet als agressor maar als realist. Een diverse samenleving met uiteenlopende levensovertuigingen was nou eenmaal onverenigbaar met de vrede die hij zo liefhad. Ik zou hem bijna op zijn blauwe ogen geloven, ware het niet dat hij luisterde naar de naam Eugène Terre'Blanche. Terre'Blanche was oprichter van de Afrikaner Weerstandsbeweging (AWB), een organisatie zo virulent racistisch en gewelddadig dat ze zelfs te radicaal was voor het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime.

In Nederland, in 2018, hield de minister van Buitenlandse Zaken een speech die geplagieerd had kunnen zijn van bovengenoemde toespraak van Terre'Blanche. Wil ik hiermee zeggen dat Stef Blok net als Terre'Blanche vuurwapens in de tuin heeft begraven ter voorbereiding op de naderende rassenoorlog? Natuurlijk niet. Maar met de uitspraken van Blok in zijn rol als bewindspersoon zetten we als land wel een stap in een onvoorstelbaar slechte richting. Sommige van Bloks zinspelingen zijn namelijk te interpreteren als nativisme; de politieke positie die de belangen van de 'inheemse' bevolking bevordert boven die van immigranten. Ik doel dan onder meer op zijn mijmeringen over Turken die wel brood mogen bakken voor Nederlanders, maar beter niet in te grote getalen onder hen kunnen wonen. Daar krijgen Nederlanders 'enorm last' van volgens Blok.

De reacties op Bloks uitspraken lopen nogal uiteen. Aan de linkerkant van het politieke spectrum klinkt verontwaardiging en wordt door sommigen zijn aftreden als minister geëist. Op rechts liet Joost Eerdmans (Leefbaar Rotterdam) weten uit te zien naar de dag dat een Nederlandse minister Bloks xenofobe uitlatingen omzet in beleid. Maar wat het meest mijn aandacht trok was wat er aan tafel bij Eva Jinek gebeurde. Daar deelde politiek commentator Joost Vullings een anekdote waaruit bleek dat Blok zich eerder van zijn lompe kant had laten zien.

Vullings en Blok waren samen op Saba, kort na de staatkundige transitie van 2010. Toen een bezorgde Sabaan bij Blok kwam klagen over problemen in de zorg en het onderwijs, werd diegene afgesnauwd met de oneliner: "Nou, je hoeft niet in het Koninkrijk te blijven". Het lijkt mij niet toevallig dat de in Nederlandse ogen zo saaie en degelijke Blok op de Antillen allang zijn ware aard heeft laten zien. Antillianen zijn namelijk de kanaries in de koolmijn van het Nederlands Koninkrijk.

Wij hebben het te stellen met tweederangs voorzieningen maar worden verondersteld daar dankbaar voor te zijn. Als wij ons beklagen over onze situatie wordt snel naar de uitgang gewezen met de mededeling dat we kunnen vertrekken als het ons niet zint. Eenieder die een pluralistisch Nederland een warm hart toedraagt zou er goed aan doen degenen die Antillianen de deur wijzen nauwlettend in de gaten te houden. Wat ze altijd al met ons hebben gedaan zullen ze ook met jullie doen, zodra het politiek salonfähig is.
Terug