NL
.
Hoe zet je die 'witte bril' af?
Hoe zet je die 'witte bril' af?
De zaal in Pakhuis de Zwijger zit propvol met voornamelijk jonge witte vrouwen. Ze zagen de documentaire 'Wit is ook een kleur' en bleven zitten met de vraag: wat kan ik doen? Vrijdagavond gingen ze in gesprek met onder meer documentairemaker Sunny Bergman en activist Jerry Afriyie. De avond 'Wit is aan zet' is de volgende stap om racisme de deur te wijzen.

In december deed de documentaire van Sunny Bergman een heleboel stof opwaaien in de media. Ze stelt daarin dat witte mensen onbewust racistisch zijn, omdat zij ervan uit gaan dat de privileges die zij hebben automatisch voor anderen gelden.

De documentaire maakte witte mensen boos, maar ook nieuwsgierig naar hoe om te gaan met de ongelijkheid. Bergman ontving zoveel mailtjes over dat laatste, dat ze besloot een informatiesessie te organiseren.

Geen koning zonder onderdanen
De avond begint algemeen, daarna kan iedereen één deelsessie kiezen: opvoeding, onderwijs, werk en dagelijkse omgang. Tijdens deze sessies worden ervaringen gedeeld en tips gegeven door de sprekers en het publiek.                 

Theatermaker Elvin Rigters en cultureel antropoloog Sinan Çankaya (gepromoveerd op etnisch profileren bij de politie) leiden de deelsessie dagelijkse omgang, die gaat over hoe je kunt omgaan met racisme in het dagelijks leven. Want hoe bestrijd je racisme? En waarom zouden witte mensen zich daarvoor moeten inzetten?

Beide sprekers beginnen met de stelling dat racisme óók een wit probleem is. 'Witte én zwarte mensen hebben een gedeeld verleden in de slavernij en beiden partijen hebben daarom nu verantwoordelijkheid.' Rigters ligt dit toe met een theateranekdote: "Op het podium kun je geen koning spelen zonder onderdanen. Je hebt ze nodig om er een te zijn."

Microrevoluties vs. microagressie
Om iets aan racisme te doen moet je volgens Çankaya op individueel niveau beginnen. “Het begint met microrevoluties tegen een microagressie.” Stel je bent bij een werkevaluatie en het n-woord valt. Wat moet je dan doen? Zwijgen is geen optie, reageert Rigters. “Het meeste zinloze geweld uit zich als anderen niets terug doen. Agressors blijven doorgaan en op een gegeven moment wordt een grens overschreden.”

Een goede manier om wel te reageren is een microrevolutie, stelt Çankaya. Een microrevolutie doet beroep op een individu. Zij moeten de dader-slachtoffer rol omdraaien. Uiteindelijk komt het erop neer dat je je boodschap onverstoord moet blijven herhalen. "Probeer de bal terug te kaatsen als mensen lachen om een racistische grap. Probeer een spiegel voor de houden door te vragen waarom het eigenlijk zo grappig is." Uiteindelijk zal het een verschil maken in het denken van anderen en kunnen instituten en samenlevingen veranderen. “Voor een microrevolutie is moed nodig en dat is niet gemakkelijk. Je moet er een prijs voor betalen, want tegen anderen ingaan, creëert ongemak.”

Klik hier voor het volledige artikel.

Terug