NL
.
Wit is ook een kleur
Wit is ook een kleur
Als ik aan u vraag: 'Hoe voelt het om wit te zijn?' Wat denkt u dan? Vindt u het een rare vraag? Misschien denkt u wel: wit? Ik ben blank! De laatste tijd stel ik deze vraag regelmatig aan mensen. Een man antwoordde treffend: 'Mijn huidskleur is zo gewoon als het water wat uit de kraan komt.'

Ook ik heb er tot voor kort nooit over nagedacht dat ik tot een etnische groep behoor. Etnische minderheden; dat zijn de anderen. Ik dacht: mijn smaak, mijn politieke voorkeur, mijn persoonlijke geschiedenis, mijn gender, mijn ouders - dit soort factoren tezamen vormen mijn identiteit. Mijn huidskleur kwam in dat rijtje niet voor.

Neutraliteit
Mijn stiefvader zei: 'Ik ben gewoon blank. En alles wat gewoon is verdwijnt naar de rand van je bewustzijn.' Maar niks is natuurlijk neutraal of gewoon. Vanuit een ander perspectief bekeken kan een gedeelde normaliteit absurd zijn. Een vriendin van me groeide op in een niet-Westerse omgeving - waar haar familie in de huiselijke sfeer op de grond zat. Op de Nederlandse kleuterschool kon ze maar moeilijk wennen aan het concept 'stoel'. Waarom lagen er nergens tapijten? Zo was de grond toch koud? Waarom hield iedereen die vieze schoenen aan? Gekkigheid!

Ook woorden zijn niet neutraal. De term 'blank' lijkt voor de meeste van ons onschuldig. Maar het woord heeft een koloniaal verleden. Het stond symbool voor 'geen kleur' hebben, rein en onbevlekt zijn. Het is samen met het n-woord (neger) tot stand gekomen tijdens onze koloniale geschiedenis. Het n-woord werd gebruikt om mensen te dehumaniseren tot handelswaar; Afrikanen die tot slaaf waren gemaakt werden zo genoemd. Er is niks neutraals aan blank versus het n-woord. Daarom gebruik ik de termen 'zwart' en 'wit'.

Klik hier voor het volledige artikel.

Terug